به صرف شربت و شیرینی

به صرف شربت و شیرینی

به بهانه اولین  تله فیلم  هادی مقدم دوست

هادی مقدم دوست را بیشتر به عنوان فیلم نامه نویس می شناسیم. مقدم دوست به تازگی پا به عرصه فیلم سازی  گذاشته و اپیزود چسب زخم را  کار کرده است. وی فیلم سینمایی سر به مهر را در مراحل  پیش تولید دارد. به صرف شربت و شیرینی اولین فیلم بلند و مستقل از این هنرمند توانا محسوب می شود.

این ساخته  هادی مقدم دوست  را باید در کنار کارهای همکار و یار صمیمی اش ، حمید نعمت الله دید .مدت هاست که نام این دو هنرمند در کارهای مختلفی همچون  بی پولی ، وضعیت سفید، فریدون مهربان است و لب دریا  در کنار هم آمده است . این همکاری طولانی مدت نشان از هم جهانی و تعریفی نزدیک از سینما بین ایشان است. بی شک موفقیت فیلم های نام برده حاصل برایند توانایی های هر دو هنرمند است . لذا باید به فیلم " به صرف شربت و شیرینی " نگاهی جدی داشت .

این فیلم مانند دیگر آثار مشترک این دو هنرمند بر سر یک موضوع اجتماعی است . با نگاهی اجمالی به آثار مشترک این دو فیلم ساز  می بینیم که در هر فیلم ، یک عنوان کلی  موضوع قرار گرفته  و در مورد آن داستان پردازی شده است .مثلا در سینمایی بی پولی عنوان بی پولی موضوع قرار گرفته و یا در سریال وضعیت سفید موضوع بر سر قهر و آشتی خانوادگی است .در فیلم  " به صرف شریت و شیرینی " نیز می بینیم که عنوان تجمل گرایی و یا عدم تجمل گرایی موضوع قرار گرفته است و با چینش های مختلف داستان آن پرورش یافته است .

این روش  به علت تکرار در کارهای هادی مقدم دوست می تواند سبک مخصوص او تلقی گردد . تکنیکی که همواره جواب داده و توانسته داستانهایی جذاب و مورد نیاز مخاطب را فراهم آورد. عنوان مبارزه با تجمل گرایی هم در این فیلم پرداختی مناسب دارد و با توجه به  قالب محدود  تلویزیون توانسته  در حد خود حق مطلب را ادا کند.

پرداختن به اقشار معلول و کم توان جسمی که از عناصر تکرار شونده نوشته های  مقدم دوست است ، در این فیلم کار کردی مناسب دارد. شخصیت زن فیلم که فردی معارض با مادیات است به عنوان یک مددکار اجتماعی در میان معلولین جسمی باور پذیر تر جلوه می کند. انسان های کم توانای جسمی به علت نقص عضو فرصت بیشتری برای تفکر داشته و معمولا از توانایی ادراک فوق العاده ای  برخوردارند . صحه گذاشتن ایشان بر تصمیم زوجین برای بر گذاری مراسمی بدون تجملات معمول از دیگر نقاط قوت تکرار این مولفه است.

پرداختن به جزئیات ظریف زندگی روزمره و درشت کردن آنها به عنوان اتفاقاتی جدی و تاثیر گذار از دیگر روشهایی بود که در این فیلم استفاده مفیدی از آنها شد. مثلا اینکه کجا بایستیم تا در  قطار مترو برو یمان باز شود به عنوان اهرمی برای تحول در قهرمان فیلم   ویا نشستن روی کنترل تلویزیون و روشن شدن نا خواسته تلوزیون ودیدن برنامه ای مهم و ...

دنیای پر از صفا و صمیمیت خانواده های ایرانی از دیگر نقاط قوت نوشته های مقدم دوست است که در این فیلم  به خوبی در قالب تصویر آمده است.

اما در باره فیلم نامه آنچه بیش از همه نگارنده این مطلب را آزار می داد تکثر تعداد مرشد در این اثر بود . معمول بر این است که قهرمان فیلم نامه در طی مسیر خود به ملاقات با یک مرشد می رود و با راهنمایی او ادامه مسیر می دهد . در این فیلم جدای از همسر ، مادر و پدر زن افراد زیادی مرشد و راهنمای قهرمان داستان قرار می گیرند. چه آن دوست معلول و آن خانم روشن دل و چه سه شخصیت پر رنگ فیلم یعنی افشار ، آقای افسانه و آقای همکار . این سه بیش از آنکه مانع ، یار غار و یا معارض قهرمان باشند در جای جای فیلم مشاور و مرشد قهرمان قرار می گرفتند . در این میان وجود یکی از این افراد قابل حذف می باشد. و یا اینکه کارکرد ارشادی آنها می تواند تعدیل شود .

هادی مقدم دوست در مقام ساخت فیلم  در پی تجربه است . استفاده از دوربین روی دست در دقایقی از فیلم و در میان آن همه نمای ثابت ویا عدم استفاده از نور و رنگ کافی در بعضی صحنه ها ویا وجود چند صحنه زائد خود گویای سعی سازنده  بر تواضع و  وفق  دادن خود با شرایط تولید است. در حالی که رسیدن به سبکی استوار نیازمند چیره شدن برا ین شرایط و هدایت امکانات به سوی خواست فیلم ساز است .

به صرف شربت و شیرینی از جمله فیلم هایی است که مورد نیاز جدی مخاطبین تلویزیون است . نوعی از روایت سینمایی که درمیان انگشت شماری از فیلم سازان نمودی موفقیت آمیز دارد . پیوستن هادی مقدم دوست به این گونه سینمایی که امید بخشی و اصلاح از نقاط مثبت آنست اتفاقی فرخنده برای سینما و تلویزیون می باشد.